Normy odzieży ochronnej
Wszystkie ubrania, które są wykorzystywane przez pracowników w zakładzie pracy, powinny spełniać wymagania określone w Polskich Normach. Dotyczy to zarówno odzieży roboczej, jak i obuwia roboczego. Wymagania w Polskich Normach zależne są jednak od wykonanych na miejscu pracy zadań, dlatego ubrania robocze kwalifikuje się w kategoriach w zależności od ich przeznaczenia. Obowiązki w zakresie odpowiedniego wyposażenia pracowników zawarte są w PN-P-84525:1998 Odzież robocza - Ubrania robocze. Tam zdefiniowane zostały nie tylko podstawowe pojęcia związane z odzieżą roboczą, ale również wszystkie wymagania dotyczące projektowania i produkcji takich ubrań.
Odzież robocza w zakładzie pracy - co warto wiedzieć?
Z wyżej wymienionej normy wynika, że to obowiązkiem pracodawcy jest określenie szczegółów dotyczących wymagań w zakresie stroju pracownika. Pracodawca powinien uwzględnić warunki, w jakich będzie pracowała zatrudniona przez niego osoba i jakie czynności będzie wykonywać. Przy doborze odpowiednich ubrań roboczych konieczne jest wzięcie pod uwagę również czynników związanych z mikroklimatem, jaki panuje w miejscu wykonywania czynności służbowych. Ponadto odzież robocza musi być dostosowana do płci i wymiarów pracownika, a także uwzględniać dynamikę ruchu noszącego podczas pracy. Odzież ochronna - jak wskazuje już jej nazwa - ma pełnić również funkcję ochronną - gdy pracownik obsługuje maszyny. Ubranie robocze nie powinno mieć zatem elementów luźnych, które mogłyby się wplątać w ruchome części urządzeń mechanicznych. A jego krój powinien zasłaniać części ciała pracownika.
Pracodawca przy zamawianiu ubrań roboczych musi również wskazać przed jakiego typu zabrudzeniami ma chronić odzież, a także czy ma być ocieplane, wiatroodporne, czy wodoodporne.
PN-EN ISO 13688:2013-12
Odzież ochronna
Powyższa norma jest kolejną, którą powinien się kierować pracodawca przy zamawianiu ubrań ochronnych. Pojawiła się ona jako rozwinięcie wcześniej normy PN-EN 340:2006. W tej międzynarodowej już normie zawarte są wymagania dotyczące ergonomii odzieży roboczej, nieszkodliwości materiałów - z której ma być ona wykonywana - a także takich jej właściwości, jak:
* wielkość,
* proces starzenia,
* kompatybilność,
* znakowanie,
* informacji o wyrobie (do których dostarczania wraz z nim zobowiązany jest jej producent).
Warto jednak pamiętać, że norma PN-EN ISO 13688:2013-12 powinna być stosowana jedynie w połączeniu z innymi bardziej szczegółowymi normami. Informacje zawarte w niej dotyczą wymagań ogólnych odnośnie odzieży roboczej.
Odzież robocza jako środek ochrony indywidualnej
Odzież robocza - zgodnie z rozporządzeniem o wymaganiach w zakresie środków ochrony indywidualnej - jest traktowana jako właśnie środek ochrony indywidualnej o prostej konstrukcji. Rozróżniamy 3 podstawowe kategorie odzieży ochronnej.
Kategoria I
Odzież z tkanin impregnowanych chroniąca przed minimalnymi zagrożeniami. Wśród tego typu odzieży znajdziemy fartuchy i rękawce ochronne, które chronią pracownika przed zabrudzeniami nieszkodliwymi dla zdrowia, czynnikami atmosferycznymi.
Kategoria II
Odzież chroniąca przed poważniejszymi czynnikami, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia. Wśród nich znajduje się odzież chroniąca przed przecięciami (rękawice Hyflex), czy działanie silnych substancji chemicznych.
Kategoria III
Odzież przeznaczona dla pracowników narażonych na najgroźniejsze następstwa dla zdrowia, których zidentyfikowanie w czasie jest trudne. W tej grupie znajdziemy odzież przeciwchemiczną, przeciwbiologiczną, chroniąca przed promieniowaniem, skrajnymi temperaturami itp.